Punjabi Sikh Kavita - Chamkaur Di Jang | Guru Gobind Singh Ji |

ਵਧ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਮਾਖੋ ਦੇ ਝੁੰਡ ਵਾਂਗ਼ੂ, ਗ਼ੜ੍ਹੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਬੇਮੁਹਾਰ ਫੌਜਾਂ।
ਚੱਲੀਆਂ ਪੁਰੀ ਅਨੰਦ ਤੋਂ ਪਹੰੁਚ ਗ਼ਈਆਂ, ਸਰਸਾ ਨਦੀ ਨੂੰ ਕਰਕੇ ਪਾਰ ਫੌਜਾਂ।
ਚੱਲ ਕੇ ਦਿੱਲੀ, ਲਾਹੌਰ, ਸਰਹੰਦ ਤੋਂ ਵੀ, ਆਈਆਂ ਕਰਦੀਆਂ ਸੀ ਮਾਰੋ ਮਾਰ ਫੌਜਾਂ।
ਫੈਲ ਗ਼ਈਆਂ ਸਨ ਮਕੜੀ ਦੇ ਵਾਂਗ਼ ਓਦੋਂ, ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਹੀ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਫੌਜਾਂ।

ਦਸਮ ਪਿਤਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਖਾਲਸੇ ਨੂੰ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਹੋ ਸੂਰਜ ਤੇ ਚੰਦ ਸਿੰਘੋ।
’ਕੱਲੇ ਨਹੀਂ ਅਜੀਤ ਜੁਝਾਰ ਮੇਰੇ, ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਹੋ ਮੇਰੇ ਫਰਜੰਦ ਸਿੰਘੋ।
ਘੋਰ ਸੰਕਟ ਤੇ ਦੁੱਖ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ’ਚ, ਸਦਾ ਰਹੇ ਹੋ ਵਿੱਚ ਅਨੰਦ ਸਿੰਘੋ।
ਅੱਜ ਵੜ ਕੇ ਵੈਰੀ ਦੇ ਝੁੰਡ ਅੰਦਰ, ਖੱਟੇ ਕਰ ਦਿਉ ਉਸ ਦੇ ਦੰਦ ਸਿੰਘੋ।

ਸਿੰਘਾਂ ਜੰਗ਼ ’ਚ ਕਰ ਪ੍ਰਤੱਖ ਦਿੱਤਾ, ਸਵਾ ਲੱਖ ਨਾਲ ਇੱਕ ਇੱਕ ਲੜ ਸਕਦੈ।
ਤੀਰਾਂ ਗ਼ੋਲੀਆਂ, ਤੇਗ਼ਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵੀ, ਸੀਨਾ ਤਾਣ ਕੇ ਖਾਲਸਾ ਖੜ ਸਕਦੈ।
ਸਾਹਵੇਂ ਮੌਤ ਮਰਜਾਣੀ ਨੂੰ ਤੱਕ ਕੇ ਵੀ, ਉਹ ਤਾਂ ਵਾਂਗ਼ ਹਿਮਾਲਾ ਦੇ ਅੜ ਸਕਦੈ।
ਲੱਖਾਂ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲੇ ਕਰਕੇ ਤੇ, ਰਣਭੂਮੀ ਦੀ ਭੇਟ ਉਹ ਚੜ੍ਹ ਸਕਦੈ।

ਜਿਉਂਦੇ ਗ਼ੁਰੂ ਨੂੰ ਅੱਜ ਤਾਂ ਫੜ ਲੈਣੈ, ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਲਾਂ ਨੇ ਲਿਆ ਖਵਾਬ ਹੈਸੀ।
ਖਾਨ ਵਜੀਦ ਨਾ ਫੁਲਿਆ ਸਮਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜੋ ਸਰਹੰਦ ਦਾ ਜ਼ਾਲਿਮ ਨਵਾਬ ਹੈਸੀ।
ਕਿਹਾ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਗ਼ੁਰੂ ਹੁਣ ਪੇਸ਼ ਹੋ ਜਾਏ, ਨਸ਼ਾ ਤਾਕਤ ਦਾ ਬੇਹਿਸਾਬ ਹੈਸੀ।
ਗ਼ੁਰਾਂ ਤੀਰਾਂ ਦੀ ਵਾਛੜ ਦੇ ਨਾਲ ਅੱਗ਼ੋਂ, ਏਸ ਗ਼ੱਲ ਦਾ ਦਿੱਤਾ ਜਵਾਬ ਹੈਸੀ।

ਜੂਝੇ ਜੰਗ਼ ਅੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸੂਰਮੇ ਸੀ, ਦਸਮ ਪਿਤਾ ਦੀ ਪਾਵਨ ਕਮਾਨ ਅੰਦਰ।
ਲੱਖਾਂ ਫੌਜਾਂ ਦਾ ਟਾਕਰਾ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ, ਚਾਲੀ ਨਿਤਰੇ ਮਰਦ ਮੈਦਾਨ ਅੰਦਰ।
ਬਾਜਾਂ ਵਾਲੇ ਸ਼ਮਸ਼ੀਰਾਂ ਜੋ ਬਖਸ਼ੀਆਂ ਸੀ, ਪਾਸ ਹੋ ਗ਼ਈਆਂ ਇਮਤਿਹਾਨ ਅੰਦਰ।
ਸਾਫ ਕਰਕੇ ਝੁੰਡਾਂ ਦੇ ਝੁੰਡ ਉਨ੍ਹਾਂ, ਆਹੂ ਲਾਹੇ ਸਨ ਰਣ ਮੈਦਾਨ ਅੰਦਰ।

ਕੱਚੀ ਗ਼ੜ੍ਹੀ ’ਚ ਦਾਖਲ ਜਦ ਹੋਣ ਲੱਗ਼ਾ, ਨਾਹਰ ਖਾਂ ਇਕ ਪੌੜੀ ਲਗ਼ਾ ਕੇ ਤੇ।
ਗ਼ੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ ਚਿੱਤ ਉਹਨੂੰ, ਬੱਸ ਇਕੋ ਹੀ ਤੀਰ ਚਲਾ ਕੇ ਤੇ।
ਅੱਗ਼ੇ ਵਧਿਆ ਜਦ ਗ਼ਨੀ ਖਾਂ ਹੈਸੀ, ਸਿਰ ਭੰਨਿਆਂ ਗ਼ੁਰਜ ਘੁੰਮਾ ਕੇ ਤੇ।
ਤੀਜਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਕ ਮਰਦੂਦ ਸਾਥੀ, ਨੱਸ ਗ਼ਿਆ ਸੀ ਜਾਨ ਬਚਾ ਕੇ ਤੇ।

ਸਿੰਘ ਝਪਟੇ ਸਨ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀ ਫੌਜ ਉੱਤੇ, ਗ਼ੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਝਪਟੇ ਜਖ਼ਮੀ ਸ਼ੇਰ ਜਿਦਾਂ।
ਡਿੱਗ਼ਣ ਦੁਸ਼ਮਣ ਇਉਂ ਰਣ ਮੈਦਾਨ ਅੰਦਰ, ਡਿੱਗ਼ਣ ਬੇਰੀ ਤੋਂ ਪੱਕੇ ਹੋਏ ਬੇਰ ਜਿਦਾਂ।
ਚੜ੍ਹੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਤੇ ਲਾਸ਼ਾਂ ਸਨ ਚਹੁੰ ਪਾਸੀਂ, ਲੱਗ਼ੇ ਦਾਣਿਆਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਢੇਰ ਜਿਦਾਂ।
ਏਦਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਲੜਿਆ ਸੰਸਾਰ ਅੰਦਰ, ਸਿੰਘ ਸੂਰਮੇ ਲੜੇ ਦਲੇਰ ਜਿਦਾਂ।

ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਾ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਕੁਦਿਆ ਸੀ, ਰਣ ਤੱਤੇ ਦੀ ਭੜਕਦੀ ਅੱਗ਼ ਅੰਦਰ।
ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜੋਸ਼ ਕੋਈ ਖਾਸ ਉਹਦੇ, ਰੋਮ ਰੋਮ ਅੰਦਰ, ਰਗ਼ ਰਗ਼ ਅੰਦਰ।
ਬੱੱਬਰ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਬੱਚੇ ਨੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਹੀ, ਭਾਜੜ ਪਾਈ ਸੀ ਭੇਡਾਂ ਦੇ ਵੱਗ਼ ਅੰਦਰ।
ਵੀਰ ਗ਼ਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਉਹ ਕਰ ਆਖਰ, ਜੱਸ ਪਾ ਗ਼ਿਆ ਸਾਰੇ ਹੀ ਜੱਗ਼ ਅੰਦਰ।

ਅੱਡੀਆਂ ਚੁੱਕ ਚੁੱਕ ਤੱਕਦੀ ਰਹੀ ਹੋਣੀ, ਲੜਿਆ ਜਦੋਂ ਜੁਝਾਰ ਦਲੇਰ ਯੋਧਾ।
ਝਪਟ ਝਪਟ ਕੇ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ’ਤੇ, ਲੱਗ਼ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਖ਼ਮੀ ਕੋਈ ਸ਼ੇਰ ਯੋਧਾ।
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਹੋ ਗ਼ਿਆ ਜਦੋਂ ਹਮਲਾ, ਚੱਕਰ ਵਿਹੂ’ਚ ਫਸ ਗ਼ਿਆ ਫੇਰ ਯੋਧਾ ।
ਟਿੱਡੀ ਦਲਾਂ ਦੀਆਂ ਸਫਾਂ ਵਲੇਟ ਕੇ ਤੇ, ਹੋ ਗ਼ਿਆ ਸੀ ਅੰਤ ਨੂੰ ਢੇਰ ਯੋਧਾ।

ਚਾਲੀ ਸਿੰਘ ਤੇ ਲੱਖਾਂ ਦੀ ਫੌਜ ਓਧਰ, ਸੱਚੀਮੁੱਚੀ ਕਮਾਲ ਦੀ ਜੰਗ਼ ਹੈਸੀ।
ਪੰਜਾਂ ਪੰਜਾਂ ਦੇ ਜੱਥੇ ਬਣਾ ਦਾਤੇ, ਸੋਹਣਾ ਵਰਤਿਆ ਜੰਗ਼ ਦਾ ਢੰਗ਼ ਹੈਸੀ।
ਪੈਰ ਧਰੇ ਸਨ ਭਖਦੇ ਅੰਗ਼ਿਆਰਿਆਂ ਤੇ, ਤੱਕ ਤੱਕ ਮੌਤ ਵੀ ਹੋ ਰਹੀ ਦੰਗ਼ ਹੈਸੀ।
‘ਜਾਚਕ’ ਜੱਗ਼ ਦੇ ਸਾਰੇ ਇਤਿਹਾਸ ਅੰਦਰ, ਬੇਜੋੜ ਵਿਲੱਖਣ ਇਹ ਜੰਗ਼ ਹੈਸੀ।

ਜੱਗ਼ ਦੀ ਏਸ ਅਨੋਖੜੀ ਜੰਗ਼ ਅੰਦਰ, ਮੱਥਾ ਲੱਖਾਂ ਨਾਲ ਲਾਇਆ ਸੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੇ।
ਸਭ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਘੋੜੀ ਚੜ੍ਹਾਉਣ ਵੇਲੇ, ਸੌ ਸੌ ਸ਼ਗ਼ਨ ਮਨਾਇਆ ਸੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੇ।
ਚੜ੍ਹਿਆ ਕਰਜਾ ਜੋ ਪੁਰਖ ਅਕਾਲ ਜੀ ਦਾ, ਕਿਸ਼ਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਲਾਹਿਆ ਸੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੇ।
ਆਖਰ ਮਿੱਤਰ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਖਿੜੇ ਮੱਥੇ, ‘ਜਾਚਕ’ ਹਾਲ ਸੁਣਾਇਆ ਸੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੇ। 

Punjabi Sikh Poem by Dr Hari Singh Jachak | Jachak Poetry | about Chamkaur Di Jang | Battle of Chamkaur | Guru Gobind Singh ji | Sahibzada Ajit Singh ji | Sikh Poetry | 

Punjabi Sikh Poetry | Poem written by Dr Hari Singh Jachak, Best Punjabi Sikh Poet (Ludhiana) | Secretary at Guru Gobind Singh Study Circle, Ludhiana | Chairman, Paramdeep Singh Deep Welfare Society. Sikh scholar, preacher, Punjabi Sikh Poet, Author, Punjabi Writer, and public speaker.

He Has written poems on every Social, Economic, Historical & Sikh Issues.

For all the latest updates, please visit the following page: facebook.com/jachakpoetry http://www.drharisinghjachak.com/ ~~~~~~~~

Follow Dr Hari Singh Jachak on his Social Media Channels with search of Dr Hari Singh Jachak | Jachak Poetry. He is a Sikh scholar, preacher, Punjabi Sikh Poet, Author, Punjabi Writer, and public speaker.

Facebook Information Updates: https://www.facebook.com/jachakpoetry

YouTube Media Clips: https://www.youtube.com/channel/UClQhrVcPFH3kMKEedJI6Dkg

Facebook - https://www.facebook.com/kiratjobcentre

#JachakPoetry #HariSinghJachak #PunjabiSikhPoemKavita #BestPunjabiPoetry

Punjabi Sikh Poem - Chamkaur di Jang | Guru Gobind Singh Ji by Dr Hari Singh Jachak

ਓਧਰ ਲੱਖਾਂ ਦੀ ਫੌਜ ਏ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ, ਚਾਲੀ ਸਿੰਘ ਦਸਮੇਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਏਧਰ।
ਬੱਕਰੇ ਖਾ ਖਾ ਬੱਕਰੇ ਬੁਲਾਉਣ ਓਧਰ, ਭੁੱਖਣ ਭਾਣੇ ਨੇ ਗ਼ੁਰੂ ਦੇ ਲਾਲ ਏਧਰ।
ਭਖਿਆ ਵੇਖ ਕੇ ਰਣ ਮੈਦਾਨ ਓਧਰ, ਚੜ੍ਹਿਆ ਚਿਹਰਿਆਂ ਉਤੇ ਜਲਾਲ ਏਧਰ।
ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਨੇ ਭਾਂਵੇਂ ਜਰਨੈਲ ਓਧਰ, ਸਿੰਘਾਂ ਨਾਲ ਏ ਸਾਹਿਬੇ ਕਮਾਲ ਏਧਰ।

ਕਲਗ਼ੀਧਰ ਫੁਰਮਾਇਆ ਸੀ ਮੁੱਖ ਵਿੱਚੋਂ, ਸਮਾਂ ਪਰਖ ਦਾ ਗ਼ਿਆ ਏ ਆ ਸਿੰਘੋ।
ਰਹਿ ਜਾਏ ਨਾ ਕੋਈ ਅਰਮਾਨ ਦਿਲ ਵਿੱਚ, ਪੂਰੇ ਕਰ ਲਉ ਆਪਣੇ ਚਾਅ ਸਿੰਘੋ।
ਸ਼ੁਭ ਘੜੀ ਹੈ ਤੁਸਾਂ ਲਈ ਆਣ ਪਹੰੁਚੀ, ਲਾੜੀ ਮੌਤ ਨੂੰ ਲਵੋ ਪ੍ਰਣਾਅ ਸਿੰਘੋ।
ਆਹੂ ਲਾਹ ਕੇ ਰਣ ਵਿੱਚ ਵੈਰੀਆਂ ਦੇ, ਦਿਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੇ ਜਲਵੇ ਦਿਖਾ ਸਿੰਘੋ।

ਵੱਜੀ ਜੰਗ਼ ਦੀ ਚੋਟ ਨਗ਼ਾਰਿਆਂ ’ਤੇ, ਯੋਧੇ ਗ਼ੜ੍ਹੀ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਲਲਕਾਰ ਨਿਕਲੇ।
ਹਿੰਮਤ ਸਿੰਘ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਸਾਥੀ, ਪਾ ਕੇ ਆਗ਼ਿਆ ਗ਼ੜ੍ਹੀ ’ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ।
ਆਹੂ ਲਾਹ ਦੇਣੇ ਜਾ ਕੇ ਵੈਰੀਆਂ ਦੇ, ਸਿੰਘ ਸੂਰਮੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਧਾਰ ਨਿਕਲੇ।
ਪੰਜ ਪੰਜ ਦੇ ਜੱਥੇ ਬਣਾ ਕੇ ਤੇ, ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਸਨ ਜਾਂ-ਨਿਸਾਰ ਨਿਕਲੇ।

ਸਿੰਘਾਂ ਸੂਰਿਆਂ ਤੇਗ਼ਾਂ ਦੇ ਵਾਰ ਕਰਕੇ, ਕਈ ਸਿਰ ਸੀ ਧੜਾਂ ਤੋਂ ਲਾਹ ਦਿੱਤੇ।
ਜਿਹੜਾ ਆਏ ਅੱਗ਼ੇ ਉਹਦੇ ਕਰਨ ਟੋਟੇ, ਖੱਬੀ ਖਾਨ ਸਨ ਕਈ ਝਟਕਾਅ ਦਿੱਤੇ।
ਦਸਮ ਪਿਤਾ ਦੇ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਤਾਰਿਆਂ ਨੇ, ਤਾਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਤਾਂਈਂ ਵਿਖਾ ਦਿੱਤੇ।
ਸੂਰੇੇ ਜੂਝ ਕੇ ਹੋਏ ਸ਼ਹੀਦ ਐਪਰ, ਵੈਰੀ ਦਲਾਂ ਦੇ ਛੱਕੇ ਛੁਡਾ ਦਿਤੇ।

ਹੱਥ ਜੋੜ ਅਜੀਤ ਨੇ ਅਰਜ਼ ਕੀਤੀ, ਦਿਉ ਆਗ਼ਿਆ ਕਰੋ ਵਿਦਾ ਦਾਤਾ।
ਛਾਂ ਆਪਣੀ ਹੇਠ ਸੀ ਤੁਸਾਂ ਰੱਖਿਆ, ਲੱਗ਼ਣ ਦਿੱਤੀ ਨਾ ਤੱਤੀ ਸੀ ’ਵਾ ਦਾਤਾ।
ਰਣ ਤੱਤੇ ’ਚ ਭੇਜੋ ਹੁਣ ਪਿਤਾ ਮੈਨੂੰ, ਰਿਹਾ ਮੁੜ ਮੁੜ ਵਾਸਤੇ ਪਾ ਦਾਤਾ।
ਨਹੀਂ ਮੁੜਾਂਗ਼ਾ ਪਿਛੇ ਨੂੰ ਪਿਤਾ ਮੇਰੇ, ਜਦ ਤੱਕ ਸਾਹਾਂ ’ਚ ਰਹੂਗ਼ਾ ਸਾਹ ਦਾਤਾ।

ਅੱਗ਼ੋਂ ਖਿੱੜ ਕੇ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮੇਸ਼ ਬੋਲੇ, ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਨਾਲ ਜੰਗ਼ ਵਿੱਚ ਜਾਈਂ ਬੱਚੇ।
ਲੱਖਤੇ ਜਿਗ਼ਰ ਨੂੰ ਇਹ ਅਸੀਸ ਦਿੱਤੀ, ਸਿੱਖੀ ਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾਈਂ ਬੱਚੇ।
ਘਾਉ ਇੱਕ ਵੀ ਲੱਗ਼ੇ ਨਾ ਕੰਡ ਉਤੇ, ਸਿੱਧੇ ਛਾਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਖਾਈਂ ਬੱਚੇ।
ਖੂਨ ਡੋਲ੍ਹ ਕੇ ਆਪਣਾ ਲਾਲ ਮੇਰੇ, ਲਾਲੀ ਕੌਮ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਲਿਆਈਂ ਬੱਚੇ।

ਲੈ ਕੇ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਹੁਕਮ ਅਜੀਤ ਸੂਰਾ, ਤੇਗ਼ ਵਾਹੁਣ ਲਈ ਚੜ੍ਹਿਆ ਮੈਦਾਨ ਦੇ ਵਿਚ।
ਪੰਜਾਂ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਵੀ ਅੜ੍ਹਿਆ ਓਹ ਝੜਿਆ ਮੈਦਾਨ ਦੇ ਵਿਚ।
ਲਹੂ ਪੀ ਪੀ ਪਿਆਸੀ ਦੀ ਰਹੀ ਪਿਆਸੀ, ਜਿਹੜੀ ਚੰਡੀ ਨਾਲ ਲੜਿਆ ਮੈਦਾਨ ਦੇ ਵਿਚ।
ਪੋਤਾ ਗ਼ੁਜਰੀ ਦਾ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਵਾਂਗ਼ ਚਮਕੇ, ਅੱਗ਼ੋ ਕੋਈ ਨਾ ਅੜਿਆ ਮੈਦਾਨ ਦੇ ਵਿਚ।

ਤੱਕ ਕੇ ਹੌਂਸਲਾ ਸਾਹਿਬ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ, ਦੁਸ਼ਮਣ ਉਂਗ਼ਲਾਂ ਮੂੰਹ ’ਚ ਪਾ ਰਹੇ ਸਨ।
ਮੁਹਕਮ, ਸਾਹਿਬ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਸਿੰਘ ਸੂਰੇ, ਸੱਥਰ ਵੈਰੀਆਂ ਦੇ ਚੰਗ਼ੇ ਲਾਹ ਰਹੇ ਸਨ।
ਸਿੰਘ ਸੂਰਮੇ ਜੌਹਰ ਵਿਖਾ ਆਪਣੇ, ਹੱਸ ਹੱਸ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਅੱਜ ਪਾ ਰਹੇ ਸਨ।
ਘਾਉ ਲੱਗ਼ੇ ਤੇ ਨ੍ਹਾਤੇ ਹੋਏ ਖੂਨ ਅੰਦਰ,  ਨਾ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜ਼ਰਾ ਘਬਰਾ ਰਹੇ ਸਨ।

ਦਿੱਤਾ ਸਦਾ ਦੀ ਨੀਂਦ ਸੁਆ ਜਿਹੜਾ, ਬਣਿਆ ਰਾਹ ਦਾ ਰੋੜਾ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ।
ਲੱਭੀ ਲੁਕਣ ਨੂੰ ਥਾਂ ਨਾ ਬੁਜ਼ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ, ਐਸਾ ਚੜ੍ਹਿਆ ਮਰੋੜਾ, ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ।
ਵੀਰ ਗ਼ਤੀ ਨੂੰ ਪਾ ਗ਼ਿਆ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਾ, ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੋ ਗ਼ਿਆ ਘੋੜਾ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ।
ਛੱਡਿਆ ਉੱਚੀ ਜੈਕਾਰਾ ਦਸਮੇਸ਼ ਜੀ ਨੇ, ਪਿਆ ਜਦੋਂ ਵਿਛੋੜਾ, ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ।

ਤੱਕ ਕੇ ਅਮਰ ਸ਼ਹੀਦੀ ਜੁਝਾਰ ਕਿਹਾ, ਸਮਝੋ ਏਸਨੂੰ ਪੱਥਰ ’ਤੇ ਲੀਕ ਦਾਤਾ।
ਲਾੜੀ ਮੌਤ ਨੂੰ ਹੱਸ ਕੇ ਵਰਨ ਵਾਲਾ, ਸਮਾਂ ਆਇਆ ਏ ਬੜਾ ਨਜ਼ਦੀਕ ਦਾਤਾ।
ਛੇਤੀ ਕਰੋ ਤਿਆਰ ਹੁਣ ਪਿਤਾ ਮੈਨੂੰ, ਵੱਡੇ ਵੀਰ ਜੀ ਰਹੇ ਉਡੀਕ ਦਾਤਾ।
ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਵੱਖ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ, ’ਕੱਠੇ ਰਹੇ ਜਿਹੜੇ ਅੱਜ ਤੀਕ ਦਾਤਾ।

ਅਣਖੀ ਬੋਲਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣ ਦਸਮੇਸ਼ ਜੀ ਨੇ, ਲਾਇਆ ਛਾਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਬਲਕਾਰ ਪੁੱਤਰ।
ਨਿੱਕੇ ਹੱਥਾਂ ’ਚ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਤੇਗ਼ ਦੇ ਕੇ, ਕੀਤਾ ਜੰਗ਼ ਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਪੁੱਤਰ।
ਸੱਥਰ ਲਾਹ ਸੁੱਟੀਂ ਜਾ ਕੇ ਵੈਰੀਆਂ ਦੇ, ਦਿੱਤੀ ਏਸ ਲਈ ਤੈਨੂੰ ਤਲਵਾਰ ਪੁੱਤਰ।
ਤੇਰੇ ਲਹੂ ਦੀ ਇੱਕ ਇੱਕ ਬੂੰਦ ਵਿੱਚੋਂ, ਪੈਦਾ ਹੋਣਗ਼ੇ ਕਈ ਜੁਝਾਰ ਪੁੱਤਰ।

ਯੁੱਧ ਭੂਮੀ ’ਚ ਗ਼ਰਜ ਕੇ ਸ਼ੇਰ ਵਾਂਗ਼ੂੰ, ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਤਲਵਾਰ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਨਾਢੂ ਖਾਨਾਂ ਦੇ ਛੱਕੇ ਛੁਡਾ ਕੇ ਤੇ, ਵੈਰੀ ਦਲਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਹਿਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪੁਰਜ਼ਾ ਪੁਰਜ਼ਾ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਸਰੀਰ ਹੋਇਆ, ਫਿਰ ਵੀ ਮੁਖੋਂ ਜੈਕਾਰੇ ਬੁਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸੁੱਤਾ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਢੇਰ ’ਤੇ ਚੰਨ ਸੋਹਣਾ, ਚਾਰ ਚੰਨ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨੂੰ ਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਵੇਖ ਸਿੰਘ ਤੇ ਪੁੱਤਰ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਏ, ਦਾਤੇ ਆਖਿਆ ਵਜਦ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਤੇ।
ਰਣਭੂਮੀ ’ਚ ਯੋਧੇ ਇਹ ਸੌਂ ਗ਼ਏ ਨੇ, ਆਪਾ ਕੌਮ ਦੀ ਭੇਟ ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਤੇ।
ਤੇਰਾ ਸਭ ਕੁਝ ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਸੌਂਪ ਦਿਤਾ, ਹੋਇਆ ਸੁਰਖਰੂ ਕਰਜਾ ਚੁਕਾ ਕੇ ਤੇ।
‘ਜਾਚਕ’ ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ ਪੁਰਖ ਅਕਾਲ ਜੀ ਦਾ, ਜੋਤਾਂ ਮਿਲੀਆਂ ਨੇ ਜੋਤ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਤੇ।

The Battle of Chamkaur, also known as Battle of Chamkaur Sahib, was fought between the Khalsa led by Guru Gobind Singh and the coalition forces of the Mughals led by Wazir Khan. Guru Gobind Singh makes a reference to this battle in his victory letter Zafarnama. 

In the Battle of Chamkaur, Guru Gobind Singh along with his two sons and forty followers withstood the might of a Muslim and Rajput coalition from a small Haveli (House) which providentially had high mud walls surrounding it. The enemy force comprising of Infantry, horse cavalry and artillery guns was about 1000 strong.

Punjabi Sikh Poem written by Dr Hari SIngh Jachak | Follow his Official Page Jachak Poetry | Youtube Channel - Jachak Poetry | Social Media Accounts namely Jachak Poetry | 

Read more at:
http://www.indiandefencereview.com/news/the-battle-of-chamkaur-an-epic-that-changed-the-course-of-indian-history/

Punjabi Sikh Poetry | Poem written by Dr Hari Singh Jachak, Best Punjabi Sikh Poet (Ludhiana) | Secretary at Guru Gobind Singh Study Circle, Ludhiana | Chairman, Paramdeep Singh Deep Welfare Society. Sikh scholar, preacher, Punjabi Sikh Poet, Author, Punjabi Writer, and public speaker.

He Has written poems on every Social, Economic, Historical & Sikh Issues.

For all the latest updates, please visit the following page: facebook.com/jachakpoetry http://www.drharisinghjachak.com/ ~~~~~~~~

Follow Dr Hari Singh Jachak on his Social Media Channels with search of Dr Hari Singh Jachak | Jachak Poetry. He is a Sikh scholar, preacher, Punjabi Sikh Poet, Author, Punjabi Writer, and public speaker.

Facebook Information Updates: https://www.facebook.com/jachakpoetry

YouTube Media Clips: https://www.youtube.com/channel/UClQhrVcPFH3kMKEedJI6Dkg

Facebook - https://www.facebook.com/kiratjobcentre

#JachakPoetry #HariSinghJachak #PunjabiSikhPoemKavita #BestPunjabiPoetry

Poem | Kavita | Poetry on International Global Family Day | ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦਿਵਸ 'ਤੇ ਕਵਿਤਾ | Hari Singh Jachak

#Global #day of #Parents

The Global day of parents is observed on #1st #June #every #year. 
The Global Day provides an opportunity to appreciate all parents in all parts of the world for their selfless commitment to children and their lifelong sacrifice towards nurturing this relationship.
Emphasizing the critical role of parents in the rearing of children, the Global Day of Parents recognizes also that the family has the primary responsibility for the nurturing and protection of children. For the full and harmonious development of their personality, children should grow up in a family environment and in an atmosphere of happiness, love and understanding.

#Poem | #Kavita | #Poetry on #International #Global #Family #Day by #Famous #Punjabi #Gursikh #Poet #Hari #SIngh #Jachak | #Jachak #Poetry |

ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵ ਦਿਵਸ # 1 ਜੂਨ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ #June #every #year

ਗਲੋਬਲ ਡੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੀ ਨਿਵਾਰਨ ਪ੍ਰਤੀਬੱਧਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਭਰ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਲਈ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਹਰ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕਰਨ ਦਾ ਇਕ ਮੌਕਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ.

ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਵਿਚ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵ ਦਿਵਸ ਇਹ ਵੀ ਪਛਾਣ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਮੁੱਖ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੇ ਪੂਰੇ ਅਤੇ ਇਕਸਾਰ ਵਿਕਾਸ ਲਈ, ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਵਧਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ, ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਸਮਝ ਦੇ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ.

Punjabi Sikh Poetry | Poem written by Dr Hari Singh Jachak, Best Punjabi Sikh Poet (Ludhiana) | Secretary at Guru Gobind Singh Study Circle, Ludhiana | Chairman, Paramdeep Singh Deep Welfare Society. Sikh scholar, preacher, Punjabi Sikh Poet, Author, Punjabi Writer, and public speaker.

He Has written poems on every Social, Economic, Historical & Sikh Issues.

For all the latest updates, please visit the following page: facebook.com/jachakpoetry http://www.drharisinghjachak.com/ ~~~~~~~~

Follow Dr Hari Singh Jachak on his Social Media Channels with search of Dr Hari Singh Jachak | Jachak Poetry. He is a Sikh scholar, preacher, Punjabi Sikh Poet, Author, Punjabi Writer, and public speaker.

Facebook Information Updates: https://www.facebook.com/jachakpoetry

YouTube Media Clips: https://www.youtube.com/channel/UClQhrVcPFH3kMKEedJI6Dkg

Facebook - https://www.facebook.com/kiratjobcentre

#JachakPoetry #HariSinghJachak #PunjabiSikhPoemKavita #BestPunjabiPoetry

ਸਿੱਖ ਸੁੱਖਾ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਭਾਈ ਮਹਿਤਾਬ ਸਿੰਘ ਬਾਰੇ ਕਵਿਤਾ | #Kavita | Poetry Great Sikh Warriors Bhai Sukha Singh & Bhai Mehtab Singh |

#ਮਹਾਨ #ਸਿੱਖ #ਸਿਪਾਹੀਆਂ #ਭਾਈ #ਸੁੱਖਾ #ਸਿੰਘ ਅਤੇ #ਭਾਈ #ਮਹਿਤਾਬ #ਸਿੰਘ ਬਾਰੇ #ਹਰੀ#ਸਿੰਘ #ਜਾਚਕ #ਦੁਆਰਾ #ਕਵਿਤਾ |

#Punjabi #Poem | #Kavita | #Poetry #Bravery on #Great #Sikh #Warriors#Bhai #Sukha #Singh & #Bhai #Mehtab #Singh | by #Famous #BestPunjabi #Gursikh #Poet #Dr #Hari #Singh #Jachak | #Jachak #Poetry |

#महान #सिख #सैनिकों #भाई #सुक्खा #सिंह और #भाई #मेहताब #सिंह के #बारे में #कविता

Punjabi Sikh Poetry | Poem written by Dr Hari Singh Jachak, Best Punjabi Sikh Poet (Ludhiana) | Secretary at Guru Gobind Singh Study Circle, Ludhiana | Chairman, Paramdeep Singh Deep Welfare Society. Sikh scholar, preacher, Punjabi Sikh Poet, Author, Punjabi Writer, and public speaker.

He Has written poems on every Social, Economic, Historical & Sikh Issues.

For all the latest updates, please visit the following page: facebook.com/jachakpoetry http://www.drharisinghjachak.com/ ~~~~~~~~

Follow Dr Hari Singh Jachak on his Social Media Channels with search of Dr Hari Singh Jachak | Jachak Poetry. He is a Sikh scholar, preacher, Punjabi Sikh Poet, Author, Punjabi Writer, and public speaker.

Facebook Information Updates: https://www.facebook.com/jachakpoetry

YouTube Media Clips: https://www.youtube.com/channel/UClQhrVcPFH3kMKEedJI6Dkg

Facebook - https://www.facebook.com/kiratjobcentre

#JachakPoetry #HariSinghJachak #PunjabiSikhPoemKavita #BestPunjabiPoetry

Punjabi Poem | Kavita | Sheedi Sri Guru Arjan Dev Ji | Great Sikh Martyr | by Best Punjabi Gursikh Poet | Hari Singh Jachak | Jachak Poetry

ਸ਼ਹੀਦੀ ਸ੍ਰੀ ਗ਼ੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ

ਬੂਟਾ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਲਾਇਆ ਜੋ ਗ਼ੁਰੂ ਨਾਨਕ, ਸੋਹਣੇ ਫੁੱਲ ਸੀ ਓਸ ਤੇ ਆਉਣ ਲੱਗ਼ੇ।

ਪੰਚਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਏਸਦੀ ਮਹਿਕ ਤਾਈਂ, ਸਾਰੇ ਜਗ਼ਤ ਦੇ ਵਿਚ ਫੈਲਾਉਣ ਲੱਗ਼ੇ।

ਆਦਿ ਬੀੜ ਦੇ ਤਾਈਂ ਤਿਆਰ ਕਰ ਕੇ, ਜੀਵਨ ਜੀਉਣ ਦੀ ਜੁਗ਼ਤ ਸਿਖਾਉਣ ਲੱਗ਼ੇ।

ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਇਸ਼ਨਾਨ ਖਾਤਰ, ਕੋਨੇ ਕੋਨੇ ਤੋਂ ਸਿੱਖ ਸਨ ਆਉਣ ਲੱਗ਼ੇ।

                ਉਧਰ ਸਿੱਖੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੇ ਖ਼ਾਤਮੇ ਲਈ, ਦੋਖੀ ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਘੋੜੇ ਦੁੜਾਉਣ ਲੱਗ਼ੇ।

                ਲਾਉਣ ਲਈ ਗ਼੍ਰਹਿਣ ਇਸ ਚੰਨ ਤਾਈਂ, ਘਟੀਆ ਢੰਗ਼ ਤਰੀਕੇ ਅਪਨਾਉਣ ਲੱਗ਼ੇ।

                ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਝੂਠੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਾ ਕੇ, ਜਹਾਂਗ਼ੀਰ ਦੇ ਤਾਂਈਂ ਭੜਕਾਉਣ ਲੱਗ਼ੇ।

                ਬਾਗ਼ੀ ਖੁਸਰੋ ਦੀ ਮਦਦ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਾ ਕੇ, ਬਲਦੀ ਅੱਗ਼ ਉਤੇ ਤੇਲ ਪਾਉਣ ਲੱਗ਼ੇ।

ਜਹਾਂਗ਼ੀਰ ਨੇ ਆਖ਼ਿਰ ਇਹ ਹੁਕਮ ਕੀਤਾ, ਬੰਦ ਝੂਠ ਦੀ ਇਹ ਦੁਕਾਨ ਹੋਵੇ।

ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਨੂੰ ਦੇਈਏ ਸਜਾ ਐਸੀ, ਚਰਚਾ ਜੇਸ ਦੀ ਵਿੱਚ ਜਹਾਨ ਹੋਵੇ।

ਡਿੱਗ਼ੇ ਲਹੂਦੀ ਬੂੰਦ ਨਾ ਧਰਤ ਉਤੇ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਜਾਨ ਹੋਵੇ।

ਆਖ਼ਰ ਦੇਣਾ ਦਰਿਆ ਵਿਚ ਰੋਹੜ ਇਹਨੂੰ, ਚੁੱਪ ਸਦਾ ਲਈ ਇਹ ਜ਼ਬਾਨ ਹੋਵੇ।

                ਜੇਠ ਹਾੜ੍ਹ ਦੀ ਕੜਕਦੀ ਧੁੱਪ ਅੰਦਰ, ਪੈਰ ਧਰਤੀ ਤੇ ਧਰਿਆ ਨਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।

                ਸੜਦੀ ਤਪਦੀ ਜਮੀਨ ਦੀ ਹਿੱਕ ਵਿੱਚੋਂ, ਲਾਵਾ ਫੁੱਟ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ।

                ਲਾਲੋ ਲਾਲ ਸੂਰਜ ਆਪਣੇ ਜੋਸ਼ ਅੰਦਰ, ਉਤੋਂ ਅੱਗ਼ ਦੇ ਗ਼ੋਲੇ ਵਰਸਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।

                ਪੰਚਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਇਹੋ ਜਹੇ ਸਮੇਂ ਅੰਦਰ, ਤੱਤੀ ਤਵੀ ਤੇ ਚੌਕੜਾ ਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਲਾਲ ਤਵੀ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗ਼ੇ, ਇਹਨੇ ਸਿੱਖੀ ਦੀਆਂ ਸ਼ਾਨਾਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇਣੇ।

ਤੱਤੀ ਰੇਤਾ ਜੋ ਸੀਸ ਵਿਚ ਪੈ ਰਹੀ ਏ, ਇਹਨੇ ਅਣਖੀ ਜੁਆਨਾਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇਣੇ।

ਉਬਲ ਰਿਹਾ ਜੋ ਪਾਣੀ ਇਹ ਦੇਗ਼ ਅੰਦਰ, ਇਹਨੇ ਲੱਖਾਂ ਤੂਫਾਨਾਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇਣੇ।

ਮੇਰੇ ਜਿਸਮ ਤੇ ਪਏ ਹੋਏ ਛਾਲਿਆਂ ਨੇ, ਮੀਰੀ ਪੀਰੀ ਕਿਰਪਾਨਾਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇਣੇ।

                ਕਸ਼ਟ ਸਹਿ ਕੇ ਕੋਮਲ ਸਰੀਰ ੳੱੁਤੇ, ਭਾਣਾ ਮਿੱਠਾ ਕਰ ਮੰਨਿਆ ਗ਼ੁਰੂ ਅਰਜਨ।

                ਸੀਸ ਵਿੱਚ ਪੁਆ ਕੇ ਰੇਤ ਤੱਤੀ, ਸਿਰ ਜ਼ੁਲਮ ਦਾ ਭੰਨਿਆ ਗ਼ੁਰੂ ਅਰਜਨ।

                ਹੋਏ ਓਸ ’ਚੋਂ ਲੱਖਾਂ ਸ਼ਹੀਦ ਪੈਦਾ, ਮੁੱਢ ਜੇਸਦਾ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਗ਼ੁਰੂ ਅਰਜਨ।

                ਕੁੱਲ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦਾ ਤਾਹੀਉਂ ਸਿਰਤਾਜ ਲਿਖਿਐ, ਤਵਾਰੀਖ ਦੇ ਪੰਨਿਆਂ ਗ਼ੁਰੂ ਅਰਜਨ।

ਕਿਵੇਂ ਸਬਰ ਨੇ ਜਬਰ ਨੂੰ ਮਾਤ ਦਿੱਤੀ, ਦੁਨੀਆਂ ਤਾਈਂ ਮੈਂ ‘ਜਾਚਕ’ ਦਿਖਲਾ ਚੱਲਿਆਂ।

ਜੁਲਮ ਸਹਿ ਕੇ ਪਿੰਡੇ ਤੇ ਖਿੜੇ ਮੱਥੇ, ਛਾਪ ਸੱਚ ਦੀ ਦਿਲਾਂ ਤੇ ਲਾ ਚੱਲਿਆਂ।

ਮੇਰੇ ਸਿੱਖ ਨਾ ਸਿਦਕ ਤੋਂ ਡੋਲ ਜਾਵਣ, ਏਸੇ ਲਈ ਮੈਂ ਪੂਰਨੇ ਪਾ ਚੱਲਿਆਂ।

ਸਿਹਰਾ ਬੰਨ੍ਹ ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਾ ਸਿਰ ਉਤੇ, ਜੂਝ ਮਾਰਨ ਦਾ ਵੱਲ ਸਿਖਾ ਚੱਲਿਆਂ।